Biuro Edukacji Narodowej IPN pragnie zaprosić Państwa do oglądania „Wideoczatu z historią”, comiesięcznego, historyczno-publicystycznego programu internetowego.
12 sierpnia 2019 nadaliśmy kolejny odcinek, w którym rozmawialiśmy o zbrodni ludobójstwa, jaką bez wątpienia była rzeź Woli, przeprowadzona przez Niemców w pierwszych dniach Powstania Warszawskiego.
– Rzeź Woli była ludobójstwem o porażającej skali. Jest ona wielokrotnie większa niż zbrodnia katyńska, o której wie każdy na świecie. O masakrze w stolicy wie mało kto – mówi prof. Piotr Witakowski.
Prof. Piotr Witakowski, członek Podkomisji ds. Ponownego Zbadania Wypadku Lotniczego pod Smoleńskiem, opowiada o organizowanej przez Stowarzyszenie Solidarni 2010 konferencji pt. „Osądzić rzeź Woli”. Wydarzenie odbędzie się 28 września w Warszawie.
Gość Poranka przybliża szczegóły masakry w stolicy. Była to zbrodnia ludobójstwa popełniona przez siły zbrojne III Rzeszy podczas pierwszych dni powstania warszawskiego w sierpniu 1944 r. w warszawskiej dzielnicy Wola. W tamtym czasie wymordowano na ulicach tysiące niewinnych osób.
„Rzeź Woli. Akt oskarżenia” w reżyserii Rafała Geremka w TVP1. Obraz opowiada o masakrze ludności cywilnej Warszawy. Na początku sierpnia 1944 roku, w ciągu kilku dni Niemcy zamordowali, jak szacują historycy, od czterdziestu do sześćdziesięciu tysięcy mieszkańców
O mordzie dokonanym przez Niemców podczas Powstania Warszawskiego 5 sierpnia 1944r. na ludności warszawskiej Woli przy ul.Górczewskiej opowiada Wojciech Gardoliński. Zamordowanych w tym miejscu zostało 12 tysięcy osób, sami cywile: dorośli, starcy, rodzice z dziećmi. Zginęli, gdyż byli Polakami! Często nie ma komu upomnieć się o ich nazwiska, gdyż niemieccy oprawcy zamordowali całe rodziny. Dotychczas poznaliśmy nazwiska ok.tysiąca osób – zostały wykute na tablicach upamiętniających masakrę, ich odsłonięcie miało miejsce 5 sierpnia 2014 r. w 70.rocznicę zagłady ludności warszawskiej Woli, podczas której w sumie zabito ponad 50 tys.ludzi. Wąskie grono osób walczy od lat o upamiętnienie tych zdarzeń, przywrócenie pamięci o Ofiarach, ukaranie oprawców, wzniesienie Muzeum Zagłady Ludności Cywilnej Warszawy! Opowieść przybliża fakty – dawne i współczesne.