Archiwalne fotografie Górczewska 53

 

Foto: Wojtek Gardoliński

 

Piotr Witakowski: Osądzenie Rzezi Woli – podpisz petycję

Dołącz do akcji! Komitet organizacyjny konferencji „Osądzić Rzeź Woli” – „Genocide Wola 44”
http://genocidewola44.pl

.

PODPISZ :

TUTAJ

.

TEKST PETYCJI

.

Jesteśmy oburzeni, że największa zbrodnia wojenna niemieckiej armii, jaką była Rzeź Woli nie doczekała się do tej pory sądu, a jej sprawcy pozostają bezkarni. Kilkadziesiąt tysięcy bezbronnych kobiet i mężczyzn, starców i dzieci zostało w ciągu kilku dni zamordowanych z zimną krwią. Nie w obozach zagłady przez przestępcze załogi obozowe, lecz przez regularne oddziały armii niemieckiej na warszawskich ulicach i podwórkach. Zbrodnia ta o niespotykanej skali w czasie całej II Wojny Światowej nie może zostać zapomniana, a jej ofiary zbezczeszczone przez bierność państwa polskiego i zaniechanie ścigania sprawców. Rzeź Woli jako zbrodnia ludobójstwa nie ulega przedawnieniu. Odpowiedzialność za nią spada nie tylko na bezpośrednich morderców w niemieckich mundurach, lecz w pierwszym rzędzie na rozkazodawców zbrodni, a więc na państwo niemieckie – ówczesną Trzecią Rzeszę, a obecnie na jej następców prawnych, tj. Republikę Federalną Niemiec.

.

Domagamy się postawienia przed sądowym trybunałem właściwym dla osądzenia niemieckich zbrodni wojennych zarówno żyjących jeszcze zbrodniarzy jak też ich instytucjonalnych spadkobierców.

.

Popieramy organizację konferencji “Osądzić Rzeź Woli” dla przedstawienia opinii międzynarodowej tej nieznanej dla Zachodu gigantycznej zbrodni niemieckiej, której skala wielokrotnie przewyższa zbrodnię katyńską. W obecnych warunkach jest to absolutnie niezbędne dla zahamowania antypolskich oszczerstw, jakoby Polacy uczestniczyli w zagładzie Żydów. Te oszczerstwa są możliwe jedynie dlatego, że opinia międzynarodowa nie ma pojęcia, czym była okupacja niemiecka w Polsce i wyobraża sobie ją podobnie jak okupację niemiecką np. we Francji lub w Danii. Tę różnicę symbolicznie ukazuje porównanie losów Holendrów ukrywających Anne Frank w Amsterdamie – nikt z nich nie był represjonowany – i losów rodziny Ulmów ukrywających Żydów w Markowej – cała rodzina została wymordowana.

.

Osądzenie Rzezi Woli pozwoli na ukazanie międzynarodowej opinii publicznej całego barbarzyństwa niemieckiej okupacji w Polsce i stworzy właściwe podstawy dla przedstawienia kompleksowego raportu o polskich stratach wojennych, jaki przygotowuje zespół parlamentarny pod kierunkiem posła Arkadiusza Mularczyka. Przede wszystkim będzie jednak realizacją zobowiązania, jakie na nas żyjących nakłada śmierć pomordowanych na warszawskiej Woli.

.

Podpisuję niniejszy apel i równolegle przesyłam wyrazy poparcia na adres komitetu organizacyjnego konferencji.

.

(Na adres witakowski_p@poczta.onet.pl proszę przesłać mail o treści:

.

Popieram organizację konferencji “Osądzić Rzeź Woli” i proszę o informowanie mnie o przygotowaniach do konferencji.)

---

75. rocznica Rzezi Woli. Na Powązkach odrestaurowano kwaterę nastoletnich harcerek

Na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach odsłonięto odnowioną kwaterę sanitariuszek Armii Krajowej (fot. PAP/Piotr Nowak)

Między 5 a 7 sierpnia 1944 r. na ulicach, w podwórzach, domach, fabrykach i szpitalach Woli doszło do bezprzykładnej w dziejach II wojny światowej, zorganizowanej masakry ludności cywilnej. Akcja wyniszczania miasta była odpowiedzią na wybuch powstania warszawskiego, ale jej przyczyny tkwią w ideologii niemieckiego nazizmu. W pierwszych dniach powstania Niemcy wymordowali tam od 30 do 65 tys. mężczyzn, kobiet i dzieci. Dokładna liczba ofiar pozostaje nieznana.

W 75. rocznicę tragedii odsłonięto na Wojskowych Powązkach odrestaurowaną kwaterę, gdzie spoczywa 10 nastoletnich harcerek – ofiar hitlerowskiej zbrodni.

Odnawianie grobów powstańców to element akcji „Nie Zapomnij O Nas, Powstańcach Warszawskich”.

www.tvp.info

Plac Pamięci Zagłady Miasta – projekt Wojciecha Gardolińskiego

Plac Pamięci Zagłady Miasta – projekt Wojciecha Gardolińskiego

Bezpośrednią inspiracją do opracowania tego projektu, była relacja pana Czesława Adamusika, którą utrwalałem na filmie w dniu 21. listopada 2009-tego roku, tu na tym miejscu, gdzie rozgrywały się te tragiczne wydarzenia. Pan Adamusik, wówczas 11-letni chłopak, jako jeden z nielicznych przeżył by móc zdać nam, tą wstrząsającą  relację. Miejsce te, gdzie zamordowano i spalono kilkaset osób pozostaje do dzisiaj nie oznaczone ani nie chronione przed zabudową. Teren ten, gdzie pod brukiem są być może jeszcze materialne ślady mordu (klucze, sprzączki, monety….) przeznaczony jest pod usługi.
Projekt powstał z potrzeby serca ale też jako propozycja rozwiązania istotnego problemu praktycznego. Po drugiej bowiem stronie ulicy, na placu mordu 12-tu tysięcy Polaków, władze dzielnicy pozwoliły wybudować salon samochodowy (w 2005-tym roku bezskutecznie interweniowałem w ROPWiM) z parkingiem otaczającym tablicę i krzyż. Nie było tam wtedy znaczniejszego, godnego pomnika. Nie ma tam miejsca na uroczystości o skali właściwej dla zbrodni. Tu natomiast miejsca jest dosyć i miejsce też jest uświęcone krwią Polaków. Ponadto jest zachowany budynek, który był świadkiem mordów – o jego ścianę opierał się dach Hali Warsztatów Kolejowych, gdzie koncentrowano ludność w oczekiwaniu na masakrę.
Pomimo, że projekt powstał już w styczniu 2010, zwlekaliśmy z jego szerszą prezentacją, aby nie zaszkodzić naszym staraniom oraz staraniom prof. Zielińskiego, prowadzonym by zapobiec likwidacji tego skromnego miejsca pamięci 12-tu tysięcy, przed salonem Górczewska 32 na miejscu ich mordu. Udało się po wielu latach oraz szeregu interwencjach, wspólnym wysiłkiem ocalić tamto miejsce pamięci (dokumentacja naszych działań jest udostępniona na portalu).
W nowej sytuacji, kiedy też lata działań uświadomiły nam, że brak w Warszawie jednego choćby pomnika upamiętniającego planową i metodyczna Zagładę Miasta jako całości, tj. obiektu urbanistycznego, z infrastrukturą oraz zasiedlającym je społeczeństwem, przenikającą je „tkanką ludzką”, uznaliśmy że to miejsce i ten projekt po pewnej adaptacji może upamiętniać całość tych wydarzeń od planu Pabsta, demontażu Muranowa po Powstaniu w Gettcie, do decyzji Hitlera o zagładzie Warszawy i realizacji tego przez kolejne 5 miesięcy, przy bierności sojuszników stojących na Pradze, aż do dnia 17-tego stycznia .
Prezentujemy zatem niniejszy projekt koncepcyjny, aby uświadomić Warszawiakom taka potrzebę, przypomnieć o wymordowanych sąsiadach, którym oprawcy odebrali nawet tożsamość (nazwiska znamy tylko nielicznych – mordowano całe rodziny), przywrócić tych ludzi miastu tu, obok miejsc gdzie żyli. Może też ten projekt posłuży jako inspiracja dla władz dzielnicy i władz miasta, by upamiętnić i przypomnieć światu Zaplanowaną Zbrodnię Zagłady Miasta, Wymordowania i Wypędzenia Ludności Warszawy.

Wojtek Gardoliński

 

KLUCZ-relikwia

5 sierpnia 2017 r. ul.Górczewska 53, prezentacja projektu biorącym udział w obchodach  i zbieranie podpisów

Górczewska 53 – 05.08.2017

 

Fotorelacja z godnego upamiętnienia Miejsca Pamięci Narodowej Terenu Masowego Mordu na Woli, przy ul. Górczewskiej 32, w dniu 5 sierpnia 2014 roku

Foto relacja z odsłonięcia nowego, godnego upamiętnienia Miejsca Pamięci Narodowej Terenu Masowego Mordu na Woli, przy ul. Górczewskiej 32, w dniu 5 sierpnia 2014 roku, dokonanego przez Sekretarza Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa dr hab. Andrzeja Kunerta. (043)
Miejsce przy ul. Górczewskiej 32 jest miejscem największego ludobójstwa w czasie Powstania Warszawskiego. W pierwszą rocznicę zbrodni pracownicy Szpitala Wolskiego posadowili i poświęcili krzyż pamięci poległych tam ofiar. Od 69 lat Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc opiekuje się tym miejscem.
Dwa lata temu, podczas uroczystości  w dniu 5 sierpnia 2012 r. został odsłonięty  krzyż stalowy 8 metrowy, rzeźbiarsko opracowany, wystawiony na zlecenie i koszt Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, pierwsza część pomnika  dla godnego upamiętnienia śmierci 12 000 Polaków cywilnych mieszkańców Woli, którzy w dniach 5-12 sierpnia 1944 r. zostali rozstrzelani, zamordowani i spaleni w tym miejscu przez Niemców w masowych egzekucjach ludności cywilnej Woli.

WNIOSEK DO ROPWiM O UDOSTĘPNIENIE INFORMACJI PUBLICZNEJ – CD. SPRAWY

……………………………………………………………………………………………………………………….

 

Stowarzyszenie Blogmedia24.pl                  Olsztyn, 1 października 2013 r.

ul.Rzędziana 32

11-041 Olsztyn

Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa

Sekretarz Rady OPWiM

Andrzej Krzysztof Kunert

00-926 Warszawa ul. Wspólna 2 (IV p.)
e-mail: rada@radaopwim.gov.pl

Dotyczy: Godnego upamiętnienia miejsca  spalonych szczątków ludzkich w miejscu dokonania przez wojsko i policję niemiecką 5-9 sierpnia 1944 egzekucji 12000 Polaków i spalenia ich zwłok  przy ulicy Górczewskiej 32.

 WNIOSEK O UDOSTĘPNIENIE INFORMACJI PUBLICZNEJ

Działając w imieniu Stowarzyszenia Blogmedia24.pl z siedzibą w Olsztynie, wnoszę o udostępnienie informacji publicznej w sprawie decyzji Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa o terminie zakończenia prac nad zabezpieczeniem i godnym upamiętnieniem miejsca kaźni i męczeństwa cywilnych mieszkańców Woli, przy ul. Górczewska 32.